Gistermiddag had ik het mij zeldzame genoegen in de vrijdagmiddagfile op de A9 naar Alkmaar terecht te komen. Het was druilerig weer, met af en toe een flinke bui. Vlak voor de kruising met de A4 stond op een matrixbord de opbeurende mededeling dat het tot de randweg Alkmaar nog 44 minuten zeuren was. Kwart over zes thuis dus, dacht ik en ging er maar rustig voor zitten.
Vorige week ging tot onze grote schrik het bij ons overbekende lampje van het koelwater weer eens branden. Voorheen kwam dit door de lekke koppakking, een euvel dat uiteindelijk tot de motorwissel heeft geleid. Geen echte paniek (jaar garantie op de reparatie), maar echt lekker zat het toch niet. De auto moest toch voor de APK, dus gelijk gevraagd hier even naar te kijken.
Bijna 2 jaar is onze ijskoningin in ons bezit. Het afgelopen jaar is niet zonder zorgen verlopen (nieuwe motor, aanrijding met een grote steen), maar ondanks dat zijn we nog steeds trots op onze grijze dame.
Na 17 dagen ziekenhuis (ja, waar heb je dat nog in deze tijd van commercie in de zorg) is onze patient weer thuis. Voor even maar, aanstaande vrijdag moet het afgemaakt worden.
Zondag 13 juli stonden we op de camping in Luxemburg en ging ik "even" naar het nabijgelegen dorp om 1(!) liter benzine te halen voor de benzinebrander. Op de camping mag ik altijd koken, maar dan moet het natuurlijk wel leuk zijn. Al ruim 20 jaar koken we in de vakantie dus op een Coleman 2-pits benzinebrander. Werkt altijd, totdat de benzine op is, het lijkt wel een Volvo!
) is onze patient weer thuis. Voor even maar, aanstaande vrijdag moet het afgemaakt worden. 
29 mei 2025