Vorige week ging tot onze grote schrik het bij ons overbekende lampje van het koelwater weer eens branden. Voorheen kwam dit door de lekke koppakking, een euvel dat uiteindelijk tot  de motorwissel heeft geleid. Geen echte paniek (jaar garantie op de reparatie), maar echt lekker zat het toch niet. De auto moest toch voor de APK, dus gelijk gevraagd hier even naar te kijken.

Rond 4 uur kwam het geruststellende telefoontje:, het koelwaterverlies komt bij de kachelkraan vandaan en de APK is prima. Kachelkraan was niet op voorraad, maar zou er de volgende dag zijn. Bij het ophalen een praatje met de monteur. Ik wilde de kraan zelf wel vervangen. “Kan je er een beetje goed bij?” vroeg ik heel onschuldig. Waarop het antwoord even onschuldig als vrolijk werd gegeven: “Ja, een beetje….”.

Vanmiddag aan de slag. Het beetje goed erbij kunnen bleek een heel klein beetje te zijn. De injectorregelaars van de gasinstallatie zaten aardig in de weg, maar toen die eenmaal weggehaald waren was het redelijk te doen. De veel te lange bout waarmee de kraan aan het schutbord vastzat wilde niet erg meewerken, maar daar is WD40 voor uitgevonden. Na een klein uurtje prutsen was de oude kraan eruit en die is inderdaad behoorlijk aangetast door de tand des tijds.

Het monteren van de nieuwe kraan was, vergeleken met het loshalen, een klein klusje. De nieuwe kraan is helemaal van plastic. Deze zal voorlopig niet gaan roesten. Ik hoop alleen wel dat dit plastic niet dezelfde kwaliteit heeft als de interieurdelen.

Tot slot een beetje koelwater bijgevuld (het verbaasde mij hoe weinig koelvloeistof er uit de kraan kwam toen deze losging) en ik hoop de komende tijd het waterlampje niet meer te zien!