Zondag 13 juli stonden we op de camping in Luxemburg en ging ik "even" naar het nabijgelegen dorp om 1(!) liter benzine te halen voor de benzinebrander. Op de camping mag ik altijd koken, maar dan moet het natuurlijk wel leuk zijn. Al ruim 20 jaar koken we in de vakantie dus op een Coleman 2-pits benzinebrander. Werkt altijd, totdat de benzine op is, het lijkt wel een Volvo! Maar omdat de benzine op was moest ik even halen. Op de receptie van de camping gevraagd waar het dichtstbijzijnde pompstation was en ik zou er wel even naartoe rijden. De auto stond geparkeerd zoals op de foto, maar dan iets meer naar achteren. Ik kwam aanlopen vanaf de bestuurderszijde en heb de prachtige rustieke zandsteen langs de weg dus niet zien liggen.

Inderdaad, een baksteen wint het niet van een zandsteen! Bij het wegrijden reed ik bovenop de steen en met een behoorlijke klap kwam ik weer tot stilstand. Toen ik uitstapte zag ik het koelwater over de steen gutsen, einde oefening dus! De schade aan de voorzijde viel wel mee: de onderspoiler los en de bumper redelijk netjes gebroken.

De radiateur was er veel slechter aan toe, deze was lek en krom, net zoals de twee geleidebalkjes waar de radiateur tussenhangt:

Daar sta je dan, je gaat even een beetje benzine halen en je rijd je auto in de puin! Kon geen meter meer rijden en we zouden over drie dagen weer naar huis. Goede raad is duur. Als eerste ga je bellen met allerlei instanties. Eerst de verzekering. Ik ben WAplus verzekerd, dus de schade is voor mijzelf. Het blijkt dat de verzekering de transportkosten naar een garage wil vergoeden en verder weinig voor je kan betekenen. Het was zondagmiddag, dus die garage was dicht. Maandagochtend via de receptie een garage opgespoord. Bellen in Luxemburg is een belevenis op zich. Ieder gesprek begint met een kort maar zakelijk overleg over de taal waarin het gesprek gevoerd gaat worden: Duits, Frans of Luxemburgs. De eerste garage hielt het op Duits. Snel werd echter duidelijk dat deze geen Volvo deed, maar de man wist wel een Volvo garage. Wat ik al had verwacht: ze hebben geen radiateur klaarliggen voor een B6304 motor, die moest besteld worden. Als ze zelf de radiateur moesten plaatsen wilden ze eerst de auto zien. Dat betekent weer transport regelen, via de verzekering en daar had ik allemaal niet heel veel trek in.

Gelukkig bood de buurman zijn hulp aan. Hij is eigenaar en enige monteur van zijn eigen autobedrijf en had er wel schik in om ons uit de nood te helpen. “Als jij een radiateur regelt, zorg ik ervoor dat je weer rijdt!”  Er lopen echt hele goede mensen rond op deze aardbol! Zijn website? www.michael-lips.nl. 

Dus op naar de Volvo garage. Gelukkig was dat in Ettelbruck, ongeveer 10 kilometer verderop. Met de auto van een andere kennis van de camping erheen om te bestellen en gelijk te betalen. Dan gebeurt er iets leuks: je geeft je Vin-code, ze typen die in en de complete specs van je auto ligt daar op het bureau! Na wat zoeken en overleggen in onverstaanbaar Luxemburgs waren de mannen achter de balie eruit en kon de bestelling de deur uit. Maar natuurlijk pas nadat ik €231 ex BTW had betaald. gelukkig is de BTW in Luxemburg maar 15%, een koopje dus! De bestelling ging naar Brussel en de volgende dag iets na 9 uur ging mijn mobiel. Het half Duitse, half Luxemburgse verhaal kon ik niet helemaal volgen maar het slot was duidelijk: “Ihre Külher ist arriviert”. Weer op naar Ettelbruck en even later een wat ongebruikelijk beeld op de camping: een grote Volvo doos tegen de tent!

Vervolgens met Michael aan de slag. Het was goed voorbereid. Vooraf goed gekeken hoe het allemaal zat. Omdat de koeling van de automaatbak ook via de radiateur loopt had ik een klein wasteiltje gekocht als olie-opvang bakje, een doosje boterhamzakjes en elastiekjes erbij om de olieleidingen af te doppen. De zakjes bleken niet nodig: op de nieuwe radiateur zaten keurig passende dopjes op de aansluitingen die we zo op de leidingen konden zetten. Het verdere gereedschap was door Michael geregeld. Het lastigste deel van de operatie was het loskrijgen van de verbogen radiateur. Met een spanband aan de radiateur en de trekhaak van zijn auto was deze echter snel wat rechter en kon het geheel eruit. De aircocondensor bleek net gespaard. De onderste leiding is gelukkig nog heel, hoewel de koelribben aan de onderzijde wel verbogen zijn. De steen had geen millimeter hoger moeten zijn!

Na een ruim uurtje gesleuteld te hebben kon de boel weer draaien. De radiateur zit niet helemaal recht en strak, maar we konden weer zelf naar huis rijden! Vanaf deze plaats nog een keer mijn hartelijke dank aan Michael en zijn vrouw Ingrid: jullie hebben onze vakantie een geweldig einde gegeven!

De donderdag stond de Bollie bij de volvo-dealer in Alkmaar waar een naar bericht kwam: de kop is kapot en het onderblok ook! Van dit probleem is al een draadje op het forum, het  vervolg zal ik later verslaan!