Paaltje, geintje, spiegel...
02/08
2006Paaltje, geintje, spiegel...
Gisteren was het zover. Ik kom mijn twee kinderen halen van bij hun moeder. Op de terugweg nog eens bij p�©p�© langs geweest om een en ander af te spreken tijdens de vakantie, en dan naar huis lekkere macarroni gaan eten. Blijgemutst reden we naar huis. We reden op een rustige weg waar recent werken zijn geweest. Het merendeel was opgeruimd op een signalisatiepaaltje na. Ik grapte: "Ik ga het paaltje omrijden", en reed er recht naar toe. De kinderen waren aan het lachen, omdat ik dat zei, en er recht naar toe ging. Op het laatste moment draaide ik over en toen, PATS de spiegel. Hij stond naar binnen. Ik keek eens goed en het was van dat, een ster erin. Ik kon mij voor het hoofd slaan. Mijn vriendin haar humeur stond direct onder nul, en het mijn waarschijnlijk nog iets eronder. We zijn met nog weinig woorden verder naar huis gereden met in het achterhoofd wat dit weer gaat kosten....
Dit was weer een goede les, geintjes kunnen geld kosten, en zeker een goed humeur verpesten als het verkeerd loopt. Volgende keer als ik nog zo een paaltje tegen kom, rij ik er met een flinke boog omheen. Als er geen tegenligger afkomt toch.
Groeten, Hugo