In 1999 behaalde ik in Leuven mijn rijbewijs. Al snel had ik het geluk van mijn ouders een Citroen BX met 1.9-motor van 1989 te krijgen, die nog van ouders van vrienden van hun was geweest. Die auto reed behoorlijk soepel, maar de versnellingsbak vond ik wat stroef. De baanligging op rechte stukken was dik in orde, maar in bochten een echte dweil. Dat laatste was dan ook de reden voor de doodsteek van die wagen: ik vloog uit de bocht van een afrit nadat een toendertijd laatste versie van de Volkswagen Passat mij in mijn gat zat te duwen. Gevolg was dat ik teveel in mijn achteruitkijkspiegel keek en onvoldoende op de bocht lette. Gevolg daarvan was het uit de bocht vliegen aan 90 km/u, het drie keer overkop gaan naast de weg en vervolgens ben ik op het dak terug op de afrit beland� Hele rottige ervaring: je voelt jezelf als een bal in een blikken doos. Ik was wel verbaasd dat alleen de voorruit gebarsten was en de voorste stijlen van de kooi wat geplooid. De rest van de auto was nog perfect. Ikzelf had alleen maar wat schrammen aan mijn handen en knieen van uit de auto te kruipen op het kapotte glas.

Mijn vader heeft al heel lang met Volvo gereden (ooit nog met een Amazone) en hij besloot dat mijn volgende auto een Volvo moest zijn, want dat hij alleen maar op zijn gemak zou zijn als ik in een ââ?¬Ë?stevigeââ?¬â?¢ wagen zou rijden. Ik rij nl. regelmatig van Groningen naar Gent of Brussel (2*360km in 1 w/e). Zo had hij een 1991 744 2.4 diesel Turbo ââ?¬Ë?op de kop kunnen tikkenââ?¬â?¢ bij onze Volvogarage in Belgie voor 2500Euro. Slechts 150d km en in perfecte staatââ?¬Â¦wel de carrosserie toch, maar verder meer hierover. Mijn vader moet gedacht hebben: de volgende keer dat zoââ?¬â?¢n flutVolkswagen nog ns in het gat van mijn zoon zijn auto zit te duwen, zal die Volkswagen heeeel hard mogen duwen om die tank van de baan te krijgen!! ;)))

Zo reed ik dus vanaf 2002 met een grijze Volvo 744 Turbodiesel. Echter, mijn ervaringen waren niet zo positief met die auto en 1 jaar later wist ik dat die garage ons bedrogen had. Het begon al dat de keuringen in NL wat strenger zijn dan in Belgie. De auto was net goedgekeurd in Belgie, maar hier moesten remschijven en remolieleidingen vernieuwd worden!! Nog niet lang d�erna moest de distributieriem vervangen worden. Dan kwam de nieuwe keuring en geraakte ik met heeeel veel moeite door de roetkeuring, maar moest ik ook 4 nieuwe banden d�eronder zetten. Echter, in 2004 geraakte ik niet meer de roetkeuring. De motor was eigenlijk al lang versleten. Toen besefte ik dat ze dat bij de verkoop in Belgie ook al wisten, want ze hadden iets aan de afstellingen veranderd zodat ik toch door de roetkeuringen zou geraken� Daar stond ik dan: op 2 jaar tijd meer ca. 5000Euro uitgegeven voor een auto die ik niet meer kon gebruiken!!

Ik wou echter niet opgeven, want, behalve de motor, was de rest van de auto in perfecte staat en ik reed er veel liever mee dan met die Citroen BX. Ik dus contact opgenomen met Volvo in Druten en daar hadden ze wel nog zoâ��n motor liggen. Ge moet weten dat ik in Groningen werk en dat Druten aan de hele andere kant van NL ligt. Ikke dus met mijn 744 naar Druten rijden. Ik kom daar toe en ik zeg dus dat ik die motor kom ophalen en ik voeg eraan toe dat ze zeker moeten zijn dat het de juiste motor is, want dat ik er niets van ken en dat het een TURBOdiesel betreft. Met een glimlach laden ze een motor in mijn koffer. Gedurende een korte tijd had ik dus een twindiesel 744!! ;)) Zie fotoâ��s in bijlage. Ik rij helemaal terug naar mijn monteur in Groningen en drop de motor af. Diezelfde avond belt hij mij terug dat ze mij de verkeerde diesel hebben gegeven, nl. een gewone, dus geen turbo!!! Ik kon die kerel met zijn dwaas glimlachje in Druten wel afschieten. Ik dus opnieuw een dag verlof genomen en dan maar weer naar Druten gesjeesd met een auto die eigenlijk al afgekeurd was!! Daar wat verontschuldigingen en dan de goeie ingeladen. Ik drop die motor bij mijn monteur af en hij zegt:â�?wow, dit is de mooist opgekuiste motor die ik al gezien heb. Zeker dat hij geen olie lekt?â�? Nee, antwoordde ik vol vertrouwen, want dat hebben ze in Druten getest. Och, hoe na�¯ef was ik toen toch. Mijn monteur bouwt die motor in en wat blijktâ�¦ja hoor, hij lekt olie!! Verder moet ik toegeven dat mijn monteur te weinig verstand had van het afstellen van die diesel waardoor hij voor geen meter liep, maar die oliekwestie, daar had hij niets mee te maken.

Woest bel ik dus terug met Druten en ik was bereid mijn tank in hun voorruit te parkeren!! Tja, ik moest maar weer ââ?¬Ë?ns langskomen en dan gingen ze dat probleem oplossen en gratis de motor goed afstellen. Opnieuw nam ik een dag verlof en sjeesde ik met het geluid van tweetakt motor over de snelweg naar Druten. Daar aangekomen met mijn gezicht op donder en bliksem vroegen ze mij de auto in de garage te zetten: hij wou niet meer starten!! Dat was hem nog nooit overkomen!!! Dat was het dieptepunt en ik was helemaal radeloos. Ze hadden een uitleg en vermoedelijk zou mijn monteur toch iets niet goed verbonden hebben zodat de accu niet meer oplaadde tijdens het rijdenââ?¬Â¦ Tja, een leek kunnen ze alles wijs maken, dus ik wist niet meer of ik ze nog kon geloven, maar mijn vertrouwen in hun waren ze wel volledig kwijt. Ik hoorde ze het nog zeggen: jaja, al onze motoren zijn grondig getest op roetuitstoot en op olielekkage!!! L

Ik had met mijn ouders afgesproken dat ze mij zouden komen ophalen in Druten, wat niet zo ver van Belgie ligt. Ik moest echter 2 uur wachten eer ze toekwamen. Bijgevolg, ging ik maar wat rondlopen op hun terrein, aangezien het mooi weer was. Ik stond weemoedig naar de overkant van de straat te kijken waar de tweedehands Volvo�s stonden. Ik had echter het geld niet om een nieuwe tweedehands te kopen want alles was in de aankoop en inbouw van die dieselmotor gegaan. Ik wou mezelf dus weerhouden om naar die tweedehands auto�s te gaan kijken. Maar, 1 Volvo trok toch m�n aandacht. Ik zal het nooit vergeten�.dat eerste moment�.het was liefde op het eerste gezicht!! ;)))) Dit ging er door mijn hoofd: �Wat voor een Volvo is dat? Hij ziet eruit als mijn 744, maar dan in het wit. Wacht ns even, er is nog iets: zijn neus is iets eleganter. He, kijk, hij heeft ruitenwissertjes op z�n voorlichten. Heeft die nu chroom op de voorste bumper of is het de reflectie van de zon?�. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet meer bedwingen. Ik ging dus maar gaan kijken en ik geloofde m�n ogen niet: wat een prachtige Volvo 700-serie. 760�daar had ik nog nooit van gehoord. Joepie, een automaat!! Wat: airco en ECC??!! In een 700-serie?? Is dat echt? En die zetels zijn nog zo netjes en in een zo mooi velours. Het chroom staat hem zo goed. Hij ziet er iets eleganter uit dan die 740, maar toch heeft hij nog die stoerheid. Wat??!! 2000Euro!!! En 155d km!! Zoveel geld had ik uitgegeven aan die rot 740!!

Ik trok mââ?¬â?¢n stoute schoenen aan en ging naar de verkoper en zei: ââ?¬Å?Jullie houden jullie ââ?¬Å?perfecteââ?¬? Turbodiesel motor en mijn 740 en verkopen die 760 voor een mooi prijsje, indien hij in goede staat is. Ik heb genoeg miserie gehad met die 740 en met jullie, dus ik denk dat dat een faire deal is. OK?ââ?¬?. Hmmmm, daar moesten ze toch even over nadenken. Er werd voorgesteld eerst even een toer te maken met die 760. Ik zal ook dat nooit vergeten: ik dacht dat ik luxe reed met die 740, maar eenmaal in die 760 wist ik pas dat DAT een echte luxebak is!! Zoooo zacht rijden. Die zetels zoo ongelooflijk relaxed. Die automaat behoorlijk soepel, maar vooral het geronk van die motor. Aangezien ik die garage niet meer vertrouwde, vroeg ik ze rechttoe rechtaan: ââ?¬Å?waarom is die 760 zo goedkoop gegeven dat het zoââ?¬â?¢n luxewagen is? Wat is er allemaal aan versleten?ââ?¬?. Een beetje verbouwereerd antwoordden ze dat hij in perfecte staat was. Ik kon ze echter niet geloven. Aangezien ik zoveel miserie heb gehad met die 744 en ik altijd bij de monteurs van de garage ben gebleven op de momenten dat ze aan die 744 aan het werken waren, had ik al zoââ?¬â?¢n beetje een idee waar de zwaktes lagen en waar ik op moest letten. Bijgevolg stelde ik voor die 760 op de brug te zetten en mij rustig te laten kijken. Ik zag dat ze die remolieleidingen hadden vervangen. De banden waren wel aan vernieuwing toe: het waren totaal versleten winterbanden. Geen roest te zien en ook geen retoucheringen te bespeuringen. De remschijven vooraan mochten wel vernieuwd worden. Verder heb ik nog de vering getest en die leek ook in orde. Ik zag in het onderhoudsboekje dat hij elke 10000km sinds zijn bestaan onderhouden was door Volvogarages, dus dat zat ook wel snor. Maar, finaal bekeek ik de motor en toen werd het mij allemaal duidelijk: het is een V6. Gevolg: hij zuipt veel en tijdens die periode dat dit verhaal zich afspeelde, was de benzine enorm gestegen tot 1.30Euro/l. Ja, ze moesten wel toegeven dat hij wat veel verbruikte, maar achteraf logen ze ook daar over: hij zou slechts 10l/100km verbruiken op de autosnelweg. Vergeet dat maar!!! Hij verbruikte toen 14l/100km!

Nu, de prijs. Ik wou behoorlijk agressief te werk gaan, wat wel lukte, omdat ik nog steeds zo kwaad was op hen. Ik zei dus met inruil van mijn 744 en die zogezegd geteste turbodiesel motor dat ik 750Euro wou geven voor die 760. Nee, dat was veel te weinig. OK, zei ik, wat wil je dan wel hebben? De grote baas werd erbij gehaald. ;)) Er werd zeker 5 minuten gediscussieerd!! Of, zo leek het toch. Ze gingen niet lager dan 1000Euro cash. Wat ik ook probeerde, het lukte niet om lager te gaan. Toen bedacht ik het volgende: ik geef 1000Euro cash en zij vullen die joekel van een benzinetank (80l) volledig. Ze hapten toe!!! Ik kon het niet geloven!

Na nog veel miserie met aankoop en officiÃ?«le papieren die ik van de stad Groningen moest krijgen, kon ik hem eindelijk 1 week later ophalen. Toen ik in die garage aankwam, stond hij te pronken voor de deur. Snel werd mij wat uitleg gegeven en startte ik de auto. Euh, wacht ns even, die tank zit met moeite een kwart vol! Waren ze het nu vergeten of probeerden ze mij erop te leggenââ?¬Â¦ Ikke dus terug naar binnen met de melding dat de afspraak was dat die tank vol zou zijn. OK, dat gingen ze doen. Komt daar dat mannetje dat mij met die 744 de verkeerde motor gegeven had (die zonder turbo). Hij mocht met zoââ?¬â?¢n klein pompke benzine uit een vat pompen en mijn tank vullen. Ik keek naar dat vatje en ik zei hem dat ik vermoedde dat dat te weinig zou zijn. Hij keek me weer met zijn minachtend glimlachje aan. Wat volgde, was een en al genot van mijn kant!! Dat vatje ging er vlotjes in. ââ?¬Å?Zit hij nog niet volââ?¬?, vroeg dat manneke? Ikke effe sleutel omdraaien in het contact en met een brede glimlach antwoordde ik hem ââ?¬Å?nee hoor, hij is net halfvol.ââ?¬? ;))) hehehehe, hij een nieuw vatje gaan halen. Na wat miserie met dat pompje ook een nieuwe pomp erbij gehaald. Tien minuten later is dat vatje leeg. ââ?¬Å?Nu moet hij toch vol zittenââ?¬?, zegt dat manneke. Ikke checken: nee!! Hahahaha, ik lag bijna op de grond van het lachen. Die kerel was al een half uur bezig met mijn tank te vullen!! Hij vloekte even en ging de garage dieper in. Tien minuten later komt hij met zoââ?¬â?¢n enorm vat benzine af. Nu moet het toch lukken. En ja hoor, tien minuten later reed ik met een brede glimlach richting Groningen.

Die eerste momenten alleen in die 764 zal ik ook niet snel vergeten. Ik liet hem mooi warm worden en ik genoot met volle teugen van die superophanging en die automaat. Eenmaal op de snelweg wou ik hem toch ns ââ?¬Ë?testenââ?¬â?¢ en liet ik de snelheid zakken tot 90km/u waarna ik plankgas gaf en ik herinner me nog mijn ogen open trekken, mijn mond openvallen, mijn handen het stuur harder vastknijpen en rillingen over mijn rug!!! Dat was zaaaaaaaaaaaaalig. Dat geluidje, het gevoel, de trekkracht, de vaste baanligging. De liefde was compleet ;)))