Toen vorig jaar mijn vorige auto de geest begon te geven, nam ik het besluit om over te gaan tot vervanging.

Het was altijd een stille wens om met een volvo te rijden daar ik altijd liefhebber was van 'hoekige modellen'.

Na enkele koopjeskranten te hebben uitgepluist, nam ik het besluit om over te gaan tot de aankoop van een volvo 940 diesel estate. Alhoewel in de advertentie stond gemeld dat het over een turboversie ging bleek het bij bezoek bij de verkoper om een atmosferisch model te gaan. Na enige twijfel, en na goedkeuring van vrouw en kinderen (en een beetje afdingen van de prijs), nam ik het besluit het toch te wagen.

De auto heef wel wat kleine mankementjes, maar dat is voor een auto van bijna 14 jaar en 286000km. normaal denk ik.

Zo heb ik de pin die de vacuumpomp van de remservo aandrijft verwijderd nadat het tikken van de motor eens overging ik takken. Even tevoren had ik een lekke brandstofleiding die naar een verstuiver loopt vervangen door een nieuwe. Bij de volvo dealer had ik gesproken over het tikken, en daar vertelde men mij dat het risico bestond dat de pomp 'gripeerde' en dat de nokkenas daardoor kon breken.

Zo rij ik voorlopig rond met een hard rempedaal. Het is wel lastig remmen maar het lukt redelijk.

Verder zijn er nog enkele werkjes die nog moeten gedaan zijn waaronder de vervanging van de glazen van de achterlichten en de beide knipper- standlichten vooraan. Deze zijn door de vorige eigenaar-doe het zelver, met het royaal gebruik van silicone terug in elkaar gepuzzeld.

Over die vorige eigenaars wil ik ook nog een woordje kwijt.                                                             Die hadden de wagen overgenomen van een oom die zich om de ong. zeven jaar een nieuwe volvo aanschaft. Vorig jaar heeft die oom een nieuwe V50 gekocht, zodat zij de kans kregen zijn V70 over te nemen,en daarom kwam hun 740 vrij. Toen ze de wagen bij mij thuis brachten en het bedrag van aankoop vereffend werd vroeg ik hen om over een jaar of zeven eens te denken aan mij als hun oom terug zou overgaan tot een nieuwe aankoop...

Zo dit was de historie van mijn aankoop van mijn eerste volvo, en telkens ik een nieuwe V70 tegenkom begin ik al te denken aan de toekomst...

Groeten aan allen, Hugo