Beste Volvovrienden,

Nog maar 3 jaar Volvo-ervaring, maar verliefd op de 3.0 V6 (Sedan). Nu de kinderwagen weer mee moet, heb ik sinds sinds twee dagen een heus Volvoparkje voor de deur na aanschaf van een 940 Estate. Enigszins verwend met de 960 (1991) weet ik dat ik van de 2.3 (1995) iets minder moet verwachten. Tot 120 prima, maar als ik daarna even wil bijzetten om iets in te halen waan ik mij in mijn voormalige Mercedes diesel (accelleratie: 0 tot 100 in 3 weken). Geluid genoeg bij het intrappen van het pedaal: de automaat schakelt netjes terug, maar accellereren is er niet bij. Wanneer ik geleidelijk het gas opvoer, ben ik eerder op die 135 dan met de 'kick down'.

Nu moet er nog wel wat gebeuren (distributieriem vervangen bijvoorbeeld), maar kan het zijn dat de turbo niet werkt? Is dit verschijnsel te verklaren?

De 960 gaat waarschijnlijk als donor fungeren, voor zover dat mogelijk is. De aldaar aanwezige weelde aan electronica is in de loop der jaren zoveel aan knutselarij onderhevig geweest dat storingen voor mij nagenoeg onoplosbaar zijn. (relais niet te vinden, doorknopingen van bedrading, etc.) Bovendien is er met de 3.0 een blijvende angst dat ik mijn tankpas een keer vergeet, hoewel ik nog niet weet wat de 2.3 lust.