Vandaag de aftrap gegeven voor de (langzame) restauratie van mijn baksteen. Een Volvo 740 GL met B230F motor en M47II versnellingsbak. Hij is geboren op 2 jan 1990! Er is heel veel aan te doen. De meeste mensen tegen wie ik het vertel verklaren mij voor gek. Zoveel geld uit te geven aan een auto die haast geen dagwaarde heeft. Ik zeg dan vaak dat ze dan even naar de auto moeten kijken en de mooie hoekige vormen, lengte en ruimte eens goed moeten bekijken. Maar velen zijn bevooroordeeld. Aan de andere kant kan ik er wel iets van begrijpen. Echter een GOED gerestaureerde auto is net zoveel, misschien zelfs wel meer waard dan een nieuwe. Bijkomend voordeel; je kent de auto van binnen en van buiten helelmaal. Als er iets is, dan weet je vaak meteen wat er is en wat er te doen valt. Alleen, je moet er zin in hebben en het moet je hobby zijn!

Ik heb in het verleden veel Volvo's gereden ( met name zakelijk) en ze hebben mij nooit in de steek gelaten. Betrouwbaarheid troef!

Overigens noemen we onze baksteen Pieter Post, omdat ik samen met mijn zoon de auto ook gebruik om 2x in de week in de polders post te bezorgen. 

Affin, vandaag dus voor het eerste sinds 12 jaar bij de Volvodealer geweest. Ik moet je zeggen dat ik blij ben deze stap gemaakt te hebben. Gewoon doen is mijn devies. Ik weet zeker dat ik de JUISTE onderdelen heb en als je onder je baksteentje ligt, is het heel erg vervelend als je moet constateren dat iets niet past. Zeker als je de auto dagelijks nodig hebt.

Vandaag was een soort introductie. Ik zal niet dagelijks schrijven, maar hou jullie met name technisch, op de hoogte van de vorderingen en problemen die ik tegenkom. Ook zal ik een lijst maken met wat ik denk allemaal te gaan doen.Voor zover mogelijk zal ik veel foto's maken en misschien wat filmpjes. Ik moet nog kijken hoe ik deze voor belangstellenden beschikbaar krijg, maar dat komt nog. Ik weet veel van geld en juridische aangelegenheden, maar als het om computers gaat ben ik onderontwikkeld. Het is niet mijn ding! sorry!

Overigens heb ik gisteren bij onze Volvo een infuus moeten aanleggen voor de stuurbekrachtiging. Omdat de olie hiervan weglekte, heb ik (schrik niet) bij het lokale tankstation hydroliekolie voor het veersysteem van Citroen gekocht (er was niets ander voorhanden!) en dit in het reservoir gedeponeerd. Ons baksteentje was hier niet blij mee, maar functioneerd voorlopig zonder schade. Zo zie je maar: soms moet je een beetje vreemd doen (en gaan) om je Volvo gaande te houden. Een auto die gewoon blijkft gaan, ook met A-typisch bloed hihi.

Zijn er onder jullie mensen met suggesties of opmerkingen dan hoor ik dat ook graag.

Met groet, Aad Barends en Pieter Post