Na wat kleine aanloopproblemen met mijn recente aanschaf kan ik nu toch wel stellen dat ik een tevreden 940-eigenaar ben. Het is er dan toch van gekomen dat de 740 heeft moeten wijken voor een 940. Een jaar geleden had ik mezelf voor gek uitgemaakt, want toegegeven: voor de uiterlijke verschijningsvorm hoef je de overstap van een 740 estate naar een 940 estate niet te maken. Ok, die lampen met geintegreerde mistlampen zijn zonder twijfel één van de meest indrukwekkende lampunits (qua omvang) die je op een Zweedse Volvo aan zal treffen, en de rood-wit gekleurde achterlichten staan 'm niet slecht. Vooruit, de dakrails zijn ook net wat anders vormgegeven en de bumpers in kleur van de carrosserie zijn ook aardig, maar dan heb je de uiterlijke verschillen ook wel gehad.

De échte verschillen zitten onderhuids. De B230FK is zonder twijfel een véél fijnere motor dan de B230F. Krachtig, stil, veel trekkracht en meer power. De auto is opvallend stiller van binnen dan de 740. Het doet me ook deugd om een airbag voor mijn neus te hebben, en het idee van zij-airbags vind ik ook prettig. Blokkerende remmen zou niet meer moeten kunnen, en de cruisecontrol is een waar genot op langere afstanden. Ik moet in alle eerlijkheid toegeven dat de 940 zonder meer de vergrotende trap is van de 740.

Een Volvo wordt pas jouw eigen Volvo nadat je zelf additionele zaken hebt toegevoegd. De MBC is in combinatie met een turbodrukmeter een ontzettend fijne toevoeging. Voor een paar tientjes en een kleine twee uurtjes werk heb ik de beschikking gekregen over ongeveer 170 pk en (naar schatting) 250 Nm koppel. Heerlijk! Ik ben een voorstander van het zo laagtoerig mogelijk over de weg zoeven, en dat gaat prima met de gekietelde B230FK. Bij een wat fermere druk van de rechtervoet is het ingetogen uiterlijk van mijn 940 misleidend. Vanaf 2500 toeren behoor ik zonder twijfel tot de snellere weggebruikers. Vooral plankgas in de tweede versnelling is zonder mee spectaculair: de kont zakt dicht tegen de weg en de enorme versnelling van de wagen krijgt een extra dimensie door de turbo die op de achtegrond begint te fluiten. Je waant je in een opstijgende Boeing. Bij overschakelen wordt je aangespoord door het ferme 'PSSSSH' geluid dat het afblazen van de turbo veroorzaakt. Met nat wegdek is het oppassen geblazen, want vanaf 2000 toeren begint de B230FK er al flink aan te sleuren. Dat heeft al enkele keren tot wielspin in de 2e versnelling geleid, en een onbedoeld driftend genomen bocht. Overigens is er weinig spannends aan de hand op zo'n moment, de 940 laat zich prima corrigeren.

Mijn 940 is voorzien van een Vialle Lpi-installatie (G3) met 70 liter tank (netto inhoud 56 liter). Door de korting op de wegenbelasting heb ik met de 940 lagere vaste kosten dan bij de 740, ondanks het hogere gewicht.

Het verbruik is verrassend te noemen: op lpg haal ik gemiddeld tussen 1:8 en 1:9, lang geen slechte score!

Zoals inmiddels traditie bij door mij pas aangeschafte Volvo's is er wel wat gedaan aan achterstallig onderhoud en preventief onderhoud.

Werkzaamheden die inmiddels zijn uitgevoerd:

- distributieriem vervangen

- kleppen gesteld

- brandstofpomprelais vervangen

- vier Lpi zekeringen vervangen

- accu vervangen

- diverse vacuumslangen vervangen

- benzine-injectoren vervangen

- bobine vervangen

- thermostaat vervangen

- benzinedrukregelaar vervangen

- MBC gemonteerd

- turbodrukmeter gemonteerd

- luchtfilterbox voorzien van extra opening, dempingsmateriaal binnenzijde verwijderd

- grille badge '400.000 km' gemonteerd

- afsluiterrelais op koppelblok vervangen

- luchtfilter vervangen

- radio ingebouwd

- speakers ingebouwd

- poetsbeurtje i.v.m. doffe plekken voorspatborden

- nieuwe radiator gemonteerd

- CIS klep gereinigd

- nieuwe bougies gemonteerd

- nieuwe bougiekabels gemonteerd

- verdeler gedemonteerd en gereinigd

Natuurlijk staan er nog zaken op de stapel/wensenlijst:

- voorruit vervangen vanwege barst

- LPI injectoren voorzien van nieuwe rubbers/inspuitbussen

- een paar mooie lm velgen op rubber van tenminste 195 mm breed

- witte knippers voor

- halfleder interieur