Volgens mijn vrouw stuiter ik een beetje door het huis, dus tijd om even tot rust te komen. Dan maar even hier op het forum de nieuwste ontwikkelingen omtrent onze nieuwe Volvo vastleggen. Phoenix heet ze. Een beetje de wens is de vader van de gedachte was het wel. Want wat stond ze er smerig en onverzorgd bij.

Vanmiddag om 14:00 stonden we op de stoep bij de verkoper. Nou ja, 14:05 eigenlijk, want het verkeer werkte niet mee. We reden er overigens naar toe met onze Indy, de trouwe 944 LPT. Ze leek het leuk te vinden. Ze had Phoenix al eerder gezien en ook toen leek ze het wel leuk te vinden, zo`n grote broer erbij. Ook nu ging er af en toe een lichte trilling door haar heen zo leek het. Aangekomen bij de verkopers stond Phoenix al te wachten op de oprit. Ik parkeerde onze Indy er pal achter. Even aanbellen. Kentekenpapieren lagen al klaar, dus we konden naar het postkantoor om alles te regelen. Nou ja, alles. Dat stelt niet zoveel voor natuurlijk. Wat een drama is dat Gooise matras om in te rijden als je er niet bekend bent. Allemaal kleine straatjes die voorrang hebben. Maar goed, da`s bijzaak.

Op het postkantoor aangekomen maar 2 mensen voor ons, dus dat kon lekker opschieten. Dat deed het ook. 5 minuten later liepen we de deur uit, met Phoenix officieel op mijn naam geregistreerd. Gauw terug naar de verkopers, vrijwaringsbewijs afgeven, snel betalen en dan proberen Phoenix te starten en weg te wezen. Het eerste stuk ging lekker, het starten wat minder. Accu dood, zoals verwacht. Onze Indy maar even achteruit de oprit van de buren opgereden, Phoenix naar achteren gerold en de startkabels er tussen. Best wel een mooi moment eigenlijk. Onze lieve, trouwe en mooie Indy mocht Phoenix zijn levensadem inblazen. Dat deed ze met verve. Na een drietal pogingen kwam de prachtige 6-cilinder tot leven om vervolgens geruisloos stationair te draaien. Startkabels er tussenuit, als een navelstreng afknippen, zo leek het. Phoenix bleef prachtig lopen natuurlijk. Nu niet af laten slaan zei ik tegen mijzelf. Ik reed Phoenix achteruit de oprit af en Reed weg. Mijn vrouw reed met Indy erachteraan. Ik dacht zowaar een zorgelijke blik in de koplampen van Indy te zien. Of ze zich afvroeg of het allemaal wel goed zou gaan met haar grote broer. Gelukkig ging het geweldig. Nu vraagt u zich af, waarom niet even een foto van het inblazen van de levensadem. Tsja, dat had ik natuurlijk kunnen doen. Normaal gesproken zou ik dat ook wel gedaan hebben, maar aangezien de kinderen van de verkoper stonden te voetballen naast onze nieuwe Phoenix en de bal er in 3 minuten 2 keer tegenaan ging, dacht ik maar 1 ding. Inderdaad, WEGWEZEN! Schuursponsjes over de lak, kinderen die scoren op de portieren van een Volvo 960, weg bij deze barbaren!

Nu nog even door naar Bussum, even een bigfront radio scoren. Dat duurde even om het adres te vinden, maar uiteindelijk is het gelukt.

Direct maar even naar een automaterialenzaak gegaan om de accu door te laten meten. Ja hoor, 1 cel kapot. Accu leverde bij lange na geen 12 volt. Bijladen ging overigens prima, dus de dynamo is prima. Dus maar een nieuwe accu er in. Daarna ging starten zonder enig probleem. Gelijk met de beste man maar even de lak bekeken, want de poging tot moord door middel van schuursponzen was nog goed zichtbaar. De man liep mee en was dolenthousiast over de auto. Ze bleken er ook zo een te hebben. Die had al 500k op de teller. Phoenix is nog maar net ingelopen met 137k op de klok. De man bekeek de lak en riep direct "het is even poetsen, maar die gaat weer glimmen!". Dus maar een poetsmachine gekocht met de nodige poetsmiddelen. Ik mag ze nog niet gebruiken van de vrouw, eerst verhuizen zegt ze.

Toen naar huis gereden, achter elkaar aan. Indy voorop, want Phoenix kende de weg naar zijn nieuwe huis nog niet natuurlijk. Potverdorie, wat zijn die 900-series toch mooi. Zo vaak rijdt ik niet achter Indy, meestal zit ik zelf achter het stuur. Maar nu er dus achter en da`s best een mooi gezicht. Vrouwlief keek met regelmaat goedkeurend in de achteruitkijk spiegel zag ik. Het laatste stukje naar huis, over de A2, moest ik toch eens voor Indy gaan rijden. Verdomme dacht ik, wat is dat toch een mooie bak zeg! Zeker met de nieuwe spijltjesgrille in plaats van de blokjesgrille. Ik ben best wel trots op haar moet ik zeggen.

Thuis aangekomen Indy op de oprit, da`s haar plekje natuurlijk. Phoenix naast het huis. Even boodschappen doen en daarna even van plekje wisselen, want ik wilde de windvangers weghalen en de bigfront er in monteren. Terwijl Phoenix zo op de oprit stond, begonnen mijn handen te jeuken. Althans, dat merkte mijn vrouw op, ikzelf had het niet door. "Je mag hem wel even wassen hoor, je handen jeuken, ik zie het" hoorde ik haar zeggen. Dat hoefde ze geen twee keer te zeggen. 5 minuten later ging het sop er op. De overbuurvrouw kwam hem ondertussen bewonderen. Er kwamen liters mos, vuil en bladeren uit alle afwateringskanalen. Dit was lang niet gedaan, dat was duidelijk. Na flink wat boenen mocht het resultaat er zijn! Hij staat er prachtig bij. De kleur neigt nu meer naar Zilver dan zand... Er moet nog wel écht gepoetst worden, maar daar moet ik een droge plek en tijd voor hebben, dus dat wordt echt na de verhuizing.

Na het boenen, onder het genot van wat eten de paperassen nog maar eens goed doorgekeken. Dat was wel wat verrassend eigenlijk. Zoals ik al had aangegeven, de eigenaar heeft hem zelf uit Gothenburg mee genomen naar Nederland. De auto is geleverd door de afdeling "Volvo Car International AB Tourist & Diplomat Sales" aan de Customer Avenue in Gothenburg.

Volgens mij gaat het echt wel om een bijzondere uitvoering. Wat kom ik op de orderbevestiging en factuur namelijk tegen aan opties en accesoires die volgens mij niet helemaal standaard zijn;

Differential lock
Levelling system (auto leveling system)
Electr. engine and compartment heater - with timer

Zo trof ik achter de kentekenplaat op de voorbumper (die ála James Bond weggeklapt kan worden) een stekker/stopcontact aansluiting aan.
In de middenconsole aan de bijrijderskant zit een 220v aansluiting
En de achterkant zakte kalmpjes naar beneden toen ik de auto aan het wassen was.

Volgens mij heb ik de electr. engine heater wel al gevonden onder de kap, maar de timer heb ik nog niet gevonden. Daar moet ik mij later maar eens in gaan verdiepen. Verder ben ik bezig met het maken van een lijstje van dingen die aan de auto moeten gebeuren. Het meeste is toch wel cosmetisch, want in technische zin heb ik nog maar weinig probleempjes kunnen ontdekken.

In al mijn wijsheid heb ik besloten morgen met Phoenix naar mijn werk te rijden en niet met Indy. Maar da`s voor de nieuwigheid, want het is een ritje van 70km enkele reis (nog wel!!!!) dus dat is een stuk duurder dan met Indy.

Ik houd jullie op de hoogte van het nieuws.