Beste leden van dit zeer welkome forum,

Ik neem jullie even mee naar een doordeweekse avond in het najaar van 2019 waar ik, Jerome en woonachtig in Zuid-Limburg, relatief “blind” en uit het niets een bod plaats op een Volvo 940? Zij is uitgerust in een prachtige donkergroene kleur met beige leder interieur. Enkele minuten later volgt de vraag, “wanneer wil je komen kijken?” Oeps, ga ik naast mijn Volvo xc70 (waar ik zeer, zeer tevreden over ben) en mijn VW Golf II gti (die ik al sinds 1992 bezit) en mijn recent aangeschafte VW lupo (full-options open-air) ook nog een 960 zetten? Ach, kijken kan geen kwaat, maar het is als het eerst gaan kijken naar een kitten. Daar stond ze, als een oude dame met een zeer zwaar leven achter de rug. Lekken, gebreken, roest, incompleet etc, een heel project maar ze smeekte,.... neem mij mee en de eigenaresse smeekte,.... ik wil er van af! En zo geschiede dat ik om net voor 22:00uur een auto stond over te schrijven in de plaatselijke buurtsuper.

Als een fervent “Wheeler Dealer” kijker begon ik aan het project en niet wetende waar het gaat eindigen. Ik heb, mede met hulp aan dit prachtige forum, al vele werkzaamheden verricht. Ik heb weinig tot geen informatie van de uitvoering van dit exemplaar, hij lijkt mij op de stad kachel na nagenoeg full-options. Hij is uit maart 1997 en is oorspronkelijk geleverd in Duitsland. Uit o.a. het naslagwerk van Pul van Vugt “Een Volvo voor het leven” blijkt dat een 960 uit 97 zeldzaam te zijn. Er zijn in dit jaar voornamelijk v90 geleverd. Ze heeft nu 375.000 km gereden en heb deze auto, voor nu, als hobby.

Werken aan deze auto is zonder enige sleutelervaring een genot, hij vertel zichzelf en de techniek is voor mij als architect afleesbaar. Er zijn echter nog een paar gebreken die iets meer onderzoek vergen, misschien gebruik ik dit forum als ik er echt niet uit kom. Ook is er nog het gebruikelijke doorhangen, dit had ik graag willen oplossen met de reproductie bladveren. Ik ben hierbij alleen even afwachtende van de ervaringen uit de praktijk.

Aangezien ik de grootste problemen heb gehad met de ontsteking, waarbij de co-uitstoot op gas extreem hoog was heb ik haar maar Greta genoemd. De verjongingskuur zet door en technisch is ze bijna helemaal klaar. Dan komt de esthetische kant en wordt ze misschien met veel pijn en moeite verkocht voor een volgend project. Inmiddels maak ik diverse ritten met haar door het zuid-Limburgse heuvelland.

Ik houd jullie op de hoogte van mijn project, en mochten jullie informatie hebben met betrekking tot de uitvoering, levering, modelspecificaties etc. dan verneem ik dat graag.

Gegroet,
Jerome