Vandaag heb ik de opvolger van mijn vorige 740 "Joe" opgehaald, de auto die ik vorige winter opgeknapt heb (verhaal staat hier wel ergens op het forum).
Ik was weer op zoek naar een Corona project, maar het moest een Volvo met B230F worden, lange APK tot 2023 en eentje die onder de overgangsregeling zou vallen.
Ik vond op internet een 740 van oktober 1986 (dus modeljaar 1987), met B230F in een chique kleurstelling: Royal Blue met beige interieur. Volgens de eigenaar komt de auto oorspronkelijk uit Duitsland en is nu zo'n 10 jaar in Nederland.
De auto is behoorlijk uitgeleefd, het interieur is smerig/versleten, het hemeltje ontbreekt, de lak is niet mooi meer, maar tot mijn verbazing had de auto een functionerend schuifkamteldak dat lekvrij was! Dit stond niet in de advertentie vermeldt. Verder is de lak niet overal mooi meer en moeten er een paar plekjes behandeld worden o.a. een gaatje in het voorspatbord en eentje uit het zich aan het uiteinde van de dorpel waar makkelijk een plaatje gelast kan worden. Tijdens de proefrit reed de auto goed, de ZF automaat deed zijn ding en de all seasonbanden die om de coronavelgen zitten waren net nieuw (en de auto was uitgelijnd). De auto reed en remde kaarsrecht. Kortom: ik zag er wel potentie in en heb de auto gekocht.

Aangezien deze 740 blauw is (Volvo lakkleur 096-1) en de koop afgelopen maandag beklonken is, toen het Blue Monday was heb ik deze auto maar "Blue Monday" gedoopt. De huidige eigenaar (een jonge knul) had er wel wat nota's bij, maar had de auto zelf pas een jaar en kon er niet veel over vertellen. Helaas heeft hij er ook een spoiler op gelijmd, dat had van mij niet gehoeven, maar hij zit er muurvast op dus laat ik het zitten. De bedoeling is om deze 740 beetje bij beetje op te knappen. Ik ga een lijstje maken van de kapotte beige interieurdelen die ik graag wil vervangen (die lijst zal ik op het forum zetten, wellicht hebben mensen hier deze delen), het liefst ook de beide leren voorstoelen vervangen omdat het leer slijtage vertoond. En verder een verse distributie, het gaatje lassen en een hemel plaatsen.
Ik ga het lekker rustig aan doen er is geen deadline.

Toen ik thuis was heb ik de documentatie vd auto eens rustig bekeken en tot mijn verbazing zag ik dat de auto helemaal niet uit Duitsland afkomstig is: Volvo Suisse heeft deze 744 op 21 oktober 1986 geleverd aan Volvo dealer Garage Stephan Scheu in Langnau am A. Daar heeft dhr. Otto Kaeffer uit Langnau A/A ( iets ten Zuiden van Zürich) de auto gekocht. De dealer heeft elke 10.000 km de auto trouw een servicebeurt gegeven. Het hele boekje zit vol met zijn stempels tm het jaar 2000 km-stand: 211.900 en toen er niets meer bij in het serviceboekje paste hebben ze er een los vel ingeplakt waar ook 4 Zwitserse dealerstempels op staan: tm 2011 km-stand 297.313.
Streng als ze in Zwitserland zijn hebben ze trouw elke keer het Abgas-Wartungsdokument ingevuld (deze auto heeft Lambda Sond), waarop alle uitstoogegevens staan.

Vanaf 2012 rijdt deze auto in Nederland rond. Een zekere dhr. Hekstra uit D. was de eerste Nederlandse eigenaar. Vanaf toen heb ik documentatie in de vorm van nota's van jaarlijkse onderhoud bij Volvo Specialist A. Janse in Elburg (ons oude sleuteldag adres). Hier heeft de auto zijn laatste beurt gehad in sept. 2019 bij km-stand: 303.176. Kortom: ik heb aantoonbaar de complete onderhoudshistorie vd auto gekoppeld aan de km-stand. een mooie bijvangst, waar ik blij van werd!
Ook vond ik een folder van onze V700 Vereniging in de boordmap, wellicht is "Blue Monday" de ex-auto van een (voormalig)V700 Verenigingslid?

De km-teller staat nu op ruim 313.340 km. Verder is in 2020 de automaatbak gespoeld en ik heb vandaag bij thuiskomen even gepeild en gekeken: de olie vd ZF4 HP22 automaat stond goed op peil en was nog mooi rood.
Al met al een Volvo met potentie. Een leuk project en uitdaging om "Blue Monday" weer iets van zijn oude glorie terug te laten krijgen.
Vanaf maart mag ik er mee de weg op en er zullen nog wel meer zaken aan het licht komen die verholpen moeten worden, maar dat is de uitdaging en het houd je vd straat in deze tijden.
De terugreis verliep overigens prima, het werd al donker, de lampjes vh dashboard gloeiden mooi ("Paradise by the dashboardlight?") ,de kachel warmde mijn voeten mooi op, de radio speelde lekkere muziek en de bak schakelde zacht op en af. Het is geen bochtenridder of stoplichtsprinter, maar wel een heerlijke cruiser.
Zo maken ze ze niet meer.....
Ik heb een aantal foto's bijgevoegd.
groet,
Pascal