Een witte baksteen
Een witte baksteen
Beste mensen,
Het is dan toch echt gebeurd: Na meer dan 40 jaar rijden met en sleutelen aan een hele reeks Citroens en Harley Davidsons heeft mijn zoon- zelf een 700/900 liefhebber- mij zo ver gekregen om een 940 te kopen. Een 2 liter turbo uit 1997 met 180000 km. In 2013 geïmporteerd uit Italië door de vorige eigenaar en direct voorzien van een Prins gasinjectiesysteem. Wat een auto, roestvrij, trillingsvrij en na een flinke onderhoudsbeurt zitten er alweer 5000 km op de teller. De kleur Polar White was even slikken, maar inmiddels ben ik eraan gewend en begin het ook mooi te vinden.
M'n hele leven heb ik alles zelf gedaan aan mijn voertuigen: een hele reeks DS-en en CX-en en een aantal 1200CC zijkleppers en kopkleppers van HD uit de jaren 30 en 40. Momenteel staat mijn Dsuper5 op bokken in de garage en ben ik bezig met een zeer grote onderhoudsbeurt en roestpreventiebeurt. Het is de bedoeling dat ik in de toekomst met deze twee auto's ga sturen, de Volvo en de Citroen. De Harleys ben ik aan het verkopen. Ach, aan alle mooie dingen komt een eind, toch? Ik ben inmiddels zowat 65 en ga na 45 jaar werken in het onderwijs in juli met pensioen. en ben van plan om een huis te kopen in Frankrijk. Mijn huis in Nederland houd ik gewoon aan. Er zal dus regelmatig heen en weer worden gereden tussen Frankrijk en Nederland. Ik weet niet helemaal zeker of ik dat die arme Citroen kan aandoen, hoewel ik in het verleden aan DS-en heb gesleuteld met 5 a 6 ton op de teller die nog gewoon goed gingen.
Omdat ik het onderhoud en reparaties volledig zelf doe, zal ik af en toe wel een vraag hebben die ik op het forum plaats.
groeten
Rinus