Een van de grote frustraties dan wel ergernissen van de automobiele mens is ijskrabben. In principe is de mans, nog afgezien van dat het vervelend is, de mens daar fysiek gezien absoluut niet op gebouwd. Vandaar dan ook soms de uitschieters, waarbij er dan ineens een sliert raamrubber bij hangt of de ruitenwissers plotsklaps niet meer optimaal op hun taak zijn berekend. Of erger, omdat je deze wilt sparen laat je ze vastgevroren zitten, start de wagen en raakt per ongeluk de ruitenwisserhefboom aan. Met gevolg dat ofwel de motor verbrandt ofwel de zekering er uit piept. Of allebei.

En dan zit je maar te rillen.

Dom en onnodig. In de schuur slingerde al jaren een ventilatorkacheltje. Afgedankt omdat het een stroomvreter was, dus financieel ongeschikt als wat voor bijverwarming dan ook.

En ineens kwam daar de felle lichtflits van het gouden idee. Op een werkelijk ijzige midwinterochtend, het vriezen kraakte niet meer omdat het echt vastzat, de ruiten van De Witte Dame onder een dikke laag ijs zaten en de dame zelf een dikke witte jas droeg van ijskoud bont, moest ik op tijd op een afspraak zijn. Het was in het hele land glad, code rood zegt men tegenwoordig, en het was toch al voorzichtig aan rijden.

De de geurige warme koffie was klaar samen met heerlijke verse broodjes. Moet ik mij dit ontbijtueus genoegen af laten pakken? Mijn hele gestel schreeuwde oorverdovend nee, om de dooie dood niet. En toen schoot mij het kacheltje te binnen. Snel een kabelhaspel ingeplugd bij de netbeheerder, en de wagen in. Kacheltje tussen de voorstoelen geklemd,, aangesloten, thermostaat op 25 graden en de deur weer dicht, de kabel vleiede zich comfortabel tussen de portierrubbers.

Na een genoegelijk ontbijt ging ik een half uurtje later poolshoogte nemen. De ruiten van de pedaalemmers van alle buren waren ondoorzichting, de overbuurman was noest aan het krabben. En De WItte Dame? Die glimlachte mij sprankelend door helder schone ramen toe en ontving mij in haar heerlijk warme binnenste. Zij is nu ook echt gelukkig. En zeg nu zelfs, is dat 2 Kw stroomvretende rotkacheltje geen sieraad voor het oog?

Tegenwoordig heb ik een tijdklok op het stopcontact zitten, deze schakelt drie kwartier voor het vertrek automagisch in en een uur daarna weer uit voor wanneer ik mij verslaap. Mijn overbuurman heeft er nu ook een aangeschaft voor drie tientjes. Wij overwegen nu samen te ontbijten en zoeken bovendien leden voor onze gezellige ontdooi-ontbijtclub. Alle merken welkom...