En dan is het weer zo ver. De cylinderkop van de Witte Dame heeft één uitgestelde klep. Uiteraard een uitlaatklep Een plaatje van 3.30 is niet voorradig, maar bij een vriendje op de draaibank, die een speciaal beiteltje heeft voor harde oppervlakken het 3.35 plaatje afgedraaid tot 3.30 en gemonteerd. De B200F draait weer als vanouds.

Nu had ik nog een oude kop liggen, de vorige van de Witte Dame, dus de oplossing was niet zo moeilijk. Gewoon doorrijden tot de gare klep opnieuw moet worden gesteld en dan op een mooie zonnige dag in de voortuin de kop verwisselen. Tot dat moment kan de de oude kop worden gereviseerd.

De kop bleek niet krom te zijn, een meting liet zien dat de kromming in ieder geval zeker minder was dan 0,05 mm. Later bleek de maat te liggen op 0,02 op de diagonalen en 0,015 dwars op de kop gemeten, dus deze kan er zo weer in.

De kleppen zijn een ander verhaal. De inlaatkleppen liggen nog keurig in de kop, met drie stelplaatjes van 4.00 en een van 3,90, dus die mogen blijven. De plaatjes van de uitlaatkleppen varieren van 3.3 tot 3.35, . Even nadenken met als resultaat: bij deze revisie laten we de inlaatkleppen ongemoeid en vervangen alléén de uitlaatkleppen. overigens zonder die kinderachtige rubber stootdempertjes, die liggen er meestal al na honderdduizend kilometer uit, met als gevolg stukjes rubber die olieboringen zouden kunnen verstoppen... Dan maar iets luider kleppengetik. Na demontage zagen de kleppen, origineel Volvo, er verschrikkelijk uit. Op één na halfrond ingeslagen, eentje bijna verbrand. De klepzetels idem dito mét ster. De klepgeleiders vertonen geen overmatige speling. Even rekenen wat het gaat kosten, maar dan blijkt dat niemand de goede zetels op voorraad heeft en dus geen prijzen. En dat een en hetzelfde merk en type klep wordt verkocht tussen de 10 en 100 Euro.Dat er wel eens een klep van een vrachtwagen af valt, alá, maar grote partijen. Dit lijkt op iets anders...

Dus koffiedrinken bij Edo, de baas van de Nijmeegse Motorrevisie, een betrouwbaar adres waar ondanks de wat oudere machines het vakmanschap een zeer hoog modern en toch zeer ouderwets traditioneel niveau heeft.

Volgens Edo was het inderdaad verstandig om de inlaatkleppen te laten zitten. Waarom zou je voor niets geld uitgeven. Hij stelde voor om geen stelliet zetels te monteren, maar zetels die voor CNG zijn bestemd. CNG-zetels, omdat aardgas nu eenmaal heter is dan LPG. De afsluitende laag wordt opgedampt, waardoor ze ook knetterhard zijn. “Ik doe dit meestal omdat deze zetels, ook in een benzinemotor, veel beter bestand zijn tegen slijtage. En zo veel duurder zijn ze niet. Bovendien hoef je met de kleppen, die ik voor je bestel, ook niet ruimer te stellen, omdat deze beter zijn dan de gangbare Volvo- en thirdpartykleppen die voor dit type worden geleverd.

Gisteren (vrijdag) bracht ik hem nog de nokkenas die ik vergeten was mee te nemen, hij zou met een week wel aan deze kop toekomen zei Edo. Vandaag (maandag) belde hij al. hij heeft de kop klaar. Vlakken was inderdaad niet nodig. Wel is het pasvlak licht opgeschuurd. Soms wordt een mens wel eens gematst…

En dan, voor ik het vergeet, de waarheid over kopbouten. Sommige vaklieden, kopboutboeren en anderen vertellen dat je kopbouten maar één keer moet gebruiken. Iets dat dan ook als het elfde gebod in mijn eigen kop zit vastgeroest. Tot mijn stomme verbazing vind ik in het Volvo Service Manual voor 740 en 940 (TP 30518/10) de volgende tekst over rekbouten in een kader geplaatst:

Bouten dienen te worden vervangen wanneer het dunne gedeelte tekenen van rek vertoont. Gebruik de bouten niet vaker dan 5 maal.

Het eerste valt gemakkelijk te constateren. Door het opmeten van de lengte, alleen hebben sommige boutenfabrikanten een specificatie die 1 mm langer is dan de voorgeschreven lengte. Het is echter gemakkelijk te constateren, meet met een schuifmaat of liever nog een micrometer of klok of er verschillen zijn in de diameter aan de uiteinden van het dunne gedeelte en in het midden. Is dit het geval dan weet je hoe laat het is, de rekbout is gaan vloeien.

Edo had hier een opmerking over. "In de praktijk weet je nooit hoe vaak de kop er af is geweest. Al zal het bij Volvo zelden meer zijn dan die vijf maal. Wat wij vroeger deden bij vrachtwagens was een kerfje slijpen in de kop van de bout. Ieder kerfje is hergebruik. Na vier maal hergebruik is de bout op. De enige vraag is dan, maakt iedereen er braaf een kerfje in. Maar wanneer je de wagen zelf in onderhoud hebt is dit gemakkelijk te doen."

Met andere woorden, de bouten krijgen nu hun kerfje. En de andere bouten die ik nog heb slingeren na een revisie na 450.000 kilometer krijgen er ook een. Dus wanneer iemand om kopbouten verlegen zit...

En zoals dat wel vaker bij mij gaat, weer iets bijgeleerd...