Ergens op dit forum heb ik gelezen over frustratie van veel moeten schakelen in de bergen.
Daarom wil ik graag mijn positieve ervaring delen.
Een paar maanden geleden heb ik een tour gemaakt NL - Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Italië, Zwitserland en weer naar huis (3.500 km).
We hebben geen enkele helling gemeden. Zijn tot 2.500 meter hoog geweest. We hadden zo'n 250 kg in de achterbak.

Het was even zoeken om de automaat zo efficiënt en prettig mogelijk te laten werken.
Uiteindelijk gevonden dat
---- in de sportstand !!!
---- in de L stand schakelen vanaf 20 km/uur,
het voortreffelijk rijden is.
In deze stand blijft de bak in de tweede versnelling totdat de snelheid gezakt is tot 15 km/uur (haarspeldbocht) om dan pas, met nauwelijks enige klap, terug te schakelen naar de eerste versnelling.
(In de ECO stand schakelt ie nl. terug bij een hogere onprettige snelheid en met een flinke klap)
Na de bocht even in drie zetten en na twee seconden weer in L (om de bak weer in twee te krijgen) en verder rijden.
In deze tweede versnelling, kun je tot 70 km/uur rijden waarbij de motor dan rond de 3.500 toeren rijdt.
Hiermee kun je op nagenoeg elke helling en afdaling rijden zonder verder te hoeven schakelen.
En je hebt voldoende motorrem om nauwelijks te hoeven remmen.
Op de valse plat wanneer je even wat sneller wilt rijden, zet je hem gewoon in drie.

Dit alles staat natuurlijk in geen enkel (Volvo) instructieboek.

Beste collega's Volvisti, doe hier je voordeel mee.