Een middagje slopen
07/03
2011Een middagje slopen
Vanmiddag was het zo ver. Ik mocht, gewapend met gereedschap, een set oude grijs pluche voorstoelen, een oud standaardstuur en een set roestige 14" velgen naar het achterterrein van de Brandweer Alkmaar om de YV1964936S1063465, beter bekend als de LB-XV-20, te ontdoen van alles wat ik waardevol acht.
Hij stond mij in het zonnetje toe te lachen:
Allereerst de simpelste klus, de velgen vervangen door de 14 inchers. Frank van Nordicar had mij erop geattendeerd dat het gaatje voor het pinnetje er niet in zat, dus dat moest eraf. Geen punt natuurlijk. Eerst de wielmoeren los. Hoe vast kan je die bouten zetten! Gelukkig ooit op aanraden van Hein bij de Lidl een lange sleutel gekocht. Deze kwam enorm van pas! Met de kruissleutel en de gewone ratel was er geen beweging in de bouten te krijgen, maar de lange sleutel deed wonderen.
Helaas past een 14 inch velg niet op een 960! De remklauw zit enorm in de weg helaas. Gelukkig hoeft de auto geen remmen meer te hebben. In de preparatie vooraf is alle olie eruit gehaald, en dus ook de remolie. Dus dan de klauwen er maar af, dan past het weer. De benodigde inbussleutel mocht ik gelukkig in de werkplaats van de Brandweer lenen. Bedankt mannen! De eerste klus zat erop, de 4 Uranussen konden in mijn auto!
Hierna naar binnen. Allereerst de bijrijdersstoel eruit. Dat ging uiteraard vlotjes. 4 Bouten, beetje wrikken en los! Dat schept lekker wat ruimte in de auto. Daarna de middenconsole, het "hout", het dashboardkastje, ventilatormotor en alle relais eruit. Het liep lekker en de ravage werd al groter:
Nu werd het tijd voor de linkerkant. De bestuurdersstoel verzet zich hevig. Het is een elektrisch verstelbare stoel en deze staat in de achterste stand. Hierdoor kan ik met geen mogelijkheid bij de achterste twee bouten en ik heb geen idee hoe dit op te lossen. Er is geen accu in de buurt en ik heb ook een stroomdraden mee. Laten zitten dus maar. Ook het stuur wil niet. Ik krijg de airbag er wel uit, maar weet niet hoe het kabeltje eraf te krijgen. Ik had vooraf de Vadis gelezen, maar het zag er anders uit dan dat ik mij had voorgesteld. De beelden van plotseling ploffende airbags die in mijn hoofd opkwamen maakte mij niet rustiger. Wat te doen? Laten zitten? Ja dus! Even zuchten, kop koffie erin en vrolijk verder gaan. Over een paar dagen er nog een keer heen, gewapend met de twee gouden tips voor het stuur en de stoel.
Na de tegenvaller volgde nog de tellerbak, de trekhaak, achterlichten, achterbank, nog meer relais, de antenne en een koplamp. Het was inmiddels na 5 uur, een enorme zooi rond de auto en ik kreeg het end aardig in de bek. Ik besloot dus de boel op te ruimen en de bestuurdersstoel en het stuur te laten voor wat het is. De auto zag er toen zo uit:
Achteraf bleek het achterlaten van de bestuurdersstoel een wijs besluit: mijn eigen auto zat tot de nok toe vol, de bestuurdersstoel had ik er niet in gekregen!
Voldaan om 6 uur naar huis: veel geleerd over hoe de bakstenen in elkaar zitten en veel mooie Volvo-spullen gered van de container. Een aantal zaken zal ik zelf gaan gebruiken, maar ik zal ook het nodige hier op het forum en Markplaats aanbieden!
Heren van de Brandweer: geweldig bedankt voor het mogelijk maken van dit mooie project!