Naast een heleboel opruimen in huis (tweede kinderkamer in voorbereiding) vandaag mijn brave baksteen weer eens onder handen genomen.

Sinds een paar weken kwam er een steeds klaaglijker gezoem onder de auto uit. Blijkbaar was de brandstofpomp niet langer gelukkig met de uit te voeren werkzaamheden. Het kan ook aan mijn verbeelding liggen (daar is ie groot genoeg voor), maar ik had ook het idee dat de motor een paar keer h�©�©l even haperde.
Verder viel me in de vorstperiode op dat de kachel het maar net lekker warm kreeg in de auto. En dat een Volvo bij min 5 al aan zijn maximale verwarmingscapaciteit zit wil er bij mij niet in. Een blik op het dashboard gaf al een hint. De wijzer van de koelwatertemperatuur kwam niet langer netjes naar het midden, maar bleef links op een kwart hangen. Voorlopige diagnose: thermostaat aan het overlijden.

Vandaag dus een nieuw brandstoffilter en een verse thermostaat gemonteerd. Eigenlijk allebei super simpele klusjes, viel me heel erg mee.
Alleen het vastdraaien van de brandstofleiding op het filter was lastig. Op een gegeven moment moet je de moer nog wat vaster draaien omdat ie nog lekt, maar als je dat doet komt de leiding in een knik te zitten. En da's weer niet de bedoeling. Beetje priegelen, vloeken en een paar onvrijwillige benzinedouches lossen dat natuurlijk wel weer op.

Naar huis rijdend vanuit de onvolprezen V700 garage lied de baksteen duidelijk merken zeer tevreden te zijn met de laatste verwennerij. Koelwater weer keurig op temperatuur en de benzinepomp is weer doodstil. Heerlijk, de Volvo is weer wat stiller geworden.

Waarschijnlijk is het oude filter te vervuild geraakt omdat ik de tank een paar keer tot vrijwel de laatste druppel leeg heb gereden. Ik wilde namelijk weten hoeveel er nu eigenlijk echt in kan.
Daarbij is volgens mij dus wat troep die onder in de tank zat in het filter gekomen, daarmee dicht geslibt en dat vond de pomp natuurlijk weer niet leuk.